Afscheid nemen van India valt niet mee. Het bezoek aan de Taj Mahal heeft me het meest verbaasd, in het echt is het liefdesmonument zo veel mooier met de prachtige details. De bruiloften hebben mijn hart sneller doen kloppen. Wie wil er nou niet als een soort God ontvangen worden op een Indiase bruiloft, het lekkerste eten aangeboden krijgen en zelfs met de bruidegom op de foto worden gezet? In de stad Varanasi beleef je het echte India. Het land beleven buiten de toeristische highlights heeft mijn week te gek gemaakt! Op naar de 2e bestemming.

Welcome to Nepal! De grensovergang ging nergens over. Eerst moest je bij een klein loket een departure stempel halen en 30 meter verder de grens over met Nepal. Er werd verder niets gecontroleerd. Ik had de grensformaliteiten toch wel strenger verwacht. Op de paspoortstempel stond dat ik 0 april Nepal in was gegaan. Het visa is maar 15 dagen geldig dus dit zou een groot probleem zijn.Terug bij het loket zei de man:
'Ah no problem, you change it.'
'How?'
'With pen.'
Daar trap ik natuurlijk niet in, anders kan het land niet verlaten worden. De man heeft het uiteindelijk zelf aangepast. Om het bord 'Welcome to Nepal' te zien staan, deed me laten beseffen dat het avontuur in India dan ook echt ten einde is gekomen en er een nieuwe me te wachten staat.

Je merkt meteen dat je in Nepal bent aangekomen doordat het hier vele malen rustiger is dan in India. De wegen hobbelen niet zo, de huizen op het platteland zien er verzorgd uit, er groeien andere bomen en planten en de Nepalezen kunnen een stuk geordener rijden dan de chaotische Indiërs. De eerste bergen zijn in zicht. De knal paarse, groene, gele huisjes vallen op tussen al het groen van het platteland. De huisjes zijn veel knusser, hebben bijna allemaal een eigen balkonnetje en het straatbeeld is hier veel schoner dan in India. Onderweg zie je sierlijke bussen en auto's. De felgekleurde onderdelen en tekens zijn veel leuker dan de grauwe bussen van Nederland. Je krijgt in Nepal ook echt een familiegevoel. De ouders lopen mee met de kinderen naar school en je ziet ze constant kroelen met elkaar. In India zag je de ouders de kinderen op straat laten bedelen en lieten ze alleen spelen. De natuur in Nepal is er prachtig. Honden zien er ook veel verzorgder uit. Je ziet de Nepalesen ook echt gelukkig zijn.

Bij een tussenstop zaten er in het restaurant allerlei dieren in kooitjes. Een papegaai was kaalgeplukt, cavia's in een grote kooi en een heel klein geitje zat onder een rieten mand. De eerste gedachte was meteen dat ze het geitje op zouden gaan eten dus de onderhandelingen gingen meteen van start voor hoeveel zij het diertje zouden willen verkopen. In Chitwan zou ik hem vast bij een verzorger onder kunnen brengen. 2 lieve kindjes wilden ook met het baby geitje spelen, zou de moeder het erg vinden als ik ook het kindje over wil kopen? Ik heb wat afgeknuffeld met de 3 schatjes. Later stond er een moedergeit in de kamer. De geit wordt gebruikt voor de melk en als huisdier gehouden. Ditzelfde hebben de bewoners met de baby geit voor ogen maar hij kan nog niet vrijgelaten worden omdat het alle kanten opspringt. Zo zie je maar weer dat we veel te snel ons oordeel klaar hebben. Voortaan zal ik het eerst vragen voordat de onderhandelingen gestart worden haha.

Het overgrootte deel van de Nepalese bevolking is Hindu. Nepal is een Hindukoninkrijk, al is het Hindoeïsme niet ingesteld als staatsgodsdienst. Ook het Boeddhisme is erg belangrijk, 10,7% van de bevolking hangt deze religie aan. Dit is o.a. al te zien aan de gebedsvlaggen langs de weg. Het is wel opvallend dat er meer Boeddhistische stupa's en tempels in Kathmandu staan dan Hindoeïstistische.

Chitwan National Park was vroeger hét park van Nepal doordat de heersers daar de dieren afschoten voor voedsel en vaardigheden. Het park wordt nu gelukkig beschermd. Rhino Lodge ligt midden tussen de plattelands dorpjes. Ook hier vind je gebedsvlaggen en zelfs een eigen tempeltje. 's Middags was er de mogelijkheid om mee te gaan met de ossencar langs het platteland. De ossen worden goed verzorgd en krijgen tijdens de 2 uur durende rit veel pauzes. Daarom heb ik de rit geboekt. Vele kindjes zag je weer zwaaien en ik ben de eerste olifanten tegengekomen! Er stond zelfs een olifant bij een gezin in de tuin: 'Ik heb een olifant in m'n tuin staan, en jij?' Helaas, dat kan ik niet zeggen. Zo te zien voelen deze mensen zich ontzettend rijk met hun gezin. Een jongetje had een Mc Donald's shirtje aan, dit is het laatste wat je verwacht op het platteland. Het gebied staat vol met wietplanten. Mocht je trek hebben, dan weet je waar je heen moet gaan.
Op de menukaart van de lodge staat een patatje oorlog, wel apart dat het tussen de Nepalese gerechten staat op de kaart. Ik als liefhebber van thee heb meteen de typisch Nepalese thee uitgeprobeerd: Masala. De thee bestaat uit melk, anijs, kaneel, kruiden en suiker. Deze is nog lekkerder dan de Indiase chai thee.

Onverwachts ving ik iets op over een vliegtuigje dat 's ochtends vroeg vanuit Kathmandu een uur langs de hoogste bergtoppen vliegt. Ik vond het meteen te tek en ben gaan informeren bij de gids, Julia. Het is inderdaad mogelijk! Dit MOET ik doen! Vanochtend heb ik het geboekt, op dinsdag 8 mei vlieg ik naar de top van de Mount Everest.

6 mei

Vandaag heb ik diverse excursies geboekt. Een kano tocht over de rustige Rapti rivier bleek niet rustig te zijn. De kano schommelt ontzettend dus je bent constant op je hoede dat je om gaat vallen. Ik had mijn hele plan al bedacht hoe ik mijn camera kon redden. Het uurtje varen is het wel waard geweest, aangezien ik 2 krokodillen in het water heb zien liggen. Tijdens de aaneengesloten jungle tocht kwamen er een aantal nieuwsgierige antilopen een kijkje nemen. De varkens hoor je om je heen hard knorren. Helaas geen tijger of beer gezien maar wel de tijgerpootafdruk, wat al voor een geweldige spanning zorgde. De junglegids Toulaszi had constant de grootste lol om zijn eigen droge humor: 'To remember my name, you must order not one, but two lassi.'

Een ieder die mij goed kent weet dat ik dol ben op olifanten. Een must do tijdens deze reis was voor mij om de olifanten te wassen. Na de jungle tocht kwamen Nina en ik aan bij de rivier. Ondanks dat er meerdere mensen om de olifanten heen stonden, hebben we een half uur met de olifant kunnen spelen. Geweldig wanneer de olifant je zeiknat spuit.
Teruggekomen in de lodge stond er één van de drie huisolifanten buiten met zijn leider. De leider wees Nina, Floor en mij aan voor een extra ritje naar de rivier. We hebben een uur gespeeld met de olifant, van zijn rug af gegleden, haar uitgebreid wassen en ik heb een tijdje stil op de olifant gelegen, plat op mijn buik. Het is zo fantastisch om haar slurf, oren en staart tegen me aan te voelen kletteren. Ik kan er niets anders over zeggen dan dat ik er ondersteboven van ben!

Later nog een jungle walk op de rug van een olifant gemaakt. Met de andere 3 meiden zaten we in een zitje. De eerste 10 minuten waren wennen omdat de olifant je compleet heen en weer schud. Tijdens de tocht hebben we apen gezien, veel herten en tot onze grootste verbazing 2 neushoorns. De neushoorns zijn zo goed als blind, zolang je flink stil blijft, kun je er onopgemerkt langs. De olifant is voor hun normaal dus daar wijken ze niet voor uit. Het zijn fascinerende beesten hoe dat ze bij elkaar staan, de koppen bij elkaar steken en nonchalant verder lopen. I'm in love with Dombo and Rhino!

's Avonds heb ik genoten van een typisch Nepalees buffet, opgegeten met de reine rechterhand. Even wennen dat je hand onder de sauzen zit maar het werd erg gewaardeerd dat ik de gebruiken van de Nepalesen over nam. Rijst eten met één hand is trouwens niet bepaald eenvoudig.
Na het diner werd ik verrast met een Tharu Stick dance. De Tharu stam leeft op het platteland en hebben hun eigen rituelen en festivals. Tegenwoordig zijn er niet veel Tharu's meer door de modernisering. Zij hebben de Stick Dance uitgevonden als verdedigingsdans tegenover tijgers en olifanten. Er deden 10 mannen en 1 vrouw mee, al bleek de vrouwelijke danser achteraf ook een man te zijn. Een andere man gebruikt de trommel voor het ritme en anderen zingen liedjes. Aan het einde ben ik er tussen gaan staan en vrolijk meegedanst. Je ziet dat ze er ook echt plezier in hebben.

De stroom was weer 's uitgevallen, inmiddels ben ik een ster geworden om met kaarslicht of in het donker te douchen en mijn tas weer in te pakken.